Alessandro Accorinti v. European Central Bank, T-79/13

H ΕΚΤ δεν φέρει την ευθύνη για οικονομικές απώλειες ιδιωτών από σχέδια αναδιάρθρωσης κρατικών χρεών.

Μονογραφία για τις τροποποιήσεις στο πτωχευτικό σύστημα της Κύπρου, της 13ης Ιουλίου του 2018

Τα αποτελέσματα μιας πτώχευσης δεν επηρεάζουν μόνο τους πολίτες που τύγχαναν να έχουν ανοιχτές συναλλαγές με το πτωχευμένο πρόσωπο. Κατά την αξιολόγηση μιας οικονομίας, συχνά έχουν ιδιαίτερη επιρροή μεγέθη όπως το average recovery rate (μέσο ποσοστό ανάκτησης) ή ο βαθμός παρέμβασης του Διαχειριστή της διαδικασίας.

Agnieška Anisimovienė v. bankas Snoras AB, C-688/15

Ιδιωτικά Κεφάλαια προς αγορά χρηματιστηριακών προϊόντων, τα οποία ουδέποτε δεν εκδόθηκαν λόγω εκκαθάρισης του εκδότη. Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις για την εφαρμογή των Οδηγιών 94/19/ΕΚ και 97/9/ΕΚ, ή αλλιώς περί των Συστημάτων Εγγυήσεων Καταθέσεων και Αποζημιώσεως Επενδυτών.

Peter Gauweiler v. Deutscher Bundestag, C-62/14

Κατά τις διορθωτικές παρεμβάσεις της ΕΚΤ δεν πρέπει να παρακινεί τα κράτη-μέλη να παραιτούνται από την επιβαλλόμενη εκ συνθηκών εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών τους.

Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου v. Γεωργίου Ιεροδιακόνου, Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας v. Ιεροδιακόνου, Πολιτικές Εφέσεις υπ’ αριθμόν Ε306/2016 & Ε307/2016

To ζητήματα παραγραφής αλλά και της σχετικότητας των προτεινόμενων τροποποιήσεων εξετάζονται στο πλαίσιο της αίτησης τροποποίησης.

Goldman Sachs International (Appellant) v. Novo Banco SA (Respondent), [2018] UKSC 34

Νομολογιακή ερμηνεία της Οδηγίας 2014/59/EU και το οικείο πλαίσιο για την ανάκαμψη και την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (στο εξής «EBRRD»). Η Οδηγία απαιτούσε από τα κράτη-μέλη να αποδώσουν στις αρμόδιες εθνικές αρχές, την απαραίτητη εξουσία ώστε να δημιουργήσουν τα κατάλληλα εργαλεία εξυγίανσης του τραπεζικού κλάδου ή μεμονωμένων τραπεζών.

Οδηγία 2008/48/ΕΚ & Καταναλωτική Πίστη

Θα πρέπει να καταφεύγουμε σε μια συλλογή στοιχείων στην ευρύτερη νομική θεωρία και να αντλήσουμε συμπεράσματα όπως ότι αποτελεί μια συμβατική σχέση.

Επισκόπιση κυπριακής νομολογιάς Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου

Στην ακόλουθη ανάλυση η επιμονή μου στους κανονισμούς «Βρυξέλλες Ι» και «Ρώμη Ι», είναι χαρακτηριστική και ανάλογη της σημασίας τους. Επέλεξα πέντε υποθέσεις κυπριακών δικαστηρίων, ταξινομημένες στις (υπο)θεματικές, «Η προ-Ευρωπαϊκής Ενώσεως εποχή, και η μετάβασις εις αυτήν», «Ρήτρες επιλογής δικαστηρίων και εφαρμοστέου δικαίου» και «Στεγαστικά Δάνεια».